да надополнам со едно размислување за тоа како некој од авторте што ја изучуваат проблематиката на потеклото на зборовите Деус,Тхеос, се имаат изјаснето ,околу креативноста на тоа трето божјо обележие -Светоста на Духот
Еден писател ,Анатоли Либерман напишал вака:
- “ Многу од етимологиите на грчкото Theόs и латинскиот Deus се дојдени од средновековните автори.
И двата збора се фамилијарни (од англискиот “ теологија’’ и “божествено’’) и нив се сметаше како потврдено дека Theόs и Deus се два различни изговори на еден ист збор,(но оваа идеа се покажа за неточна),и дека името на нашиот Господар има некаква врска со Неговата Величина,силина и така натаму-што би била и нормална претпоставка ако на таков начин се пристапува
(со проблематиката).Но, бидејќи “на некои плодови од средновековието им неостига сокот, дури и во цветот на нивната младост’’,како во примерот кога Деус е изведуван од фразата dans eternaum uitaim suis ( [ Оној ] што ќе даде живот вечен.Некои пак(во Средниот век) биле досетливи .На пр. Theόs се споредувал со théo (да се брза) thermόs (топол),and áithos (оган, пламен),меѓу другите и латинскиот збор homo (човек ) бил согледуван преку зборот humus (земја) Денес почитувајќи го фактот дека потеклото им, не е целосно разјаснето ние веруваме дека Theos и Deus означувале “Дух’’и “сјај’’,“слава’’. Нашето гледиште ја има подршката на веќе испитаните процедури; тие не се фантазија, како што ниту нашите изговори денес во принцип многу не се разликуваат од гласовите “брзање’’, “огнени“, “антена’’ ....’’ 1
Ова е многу интересно
Во нашето зборче дух
Да ја согледаме буквата х ,која во нашиот македонски е дојдена од некаде во поново време.
Таа буква не постоела кога нашите претци за прв пат напишале Дух Свети .
Прашањето најпрвин би било, која буква била искористувана ?
Денес ако споредеме ситуацијата е:
Дух -еднина
ДуХови -множина
ду`ови - како дијалек. множинска форма
Од другастрана ја имаме и замената на х со с .
Пр:
успеХ -еднина
успеСи- множина
Кога оваа х-с промена ќе ја примениме во зборот
ДуХ -ДуХови -Ду`ови-*ДуСови
, би ја добиле претпоставената реконструкција на зборот *дуСови или дуШи
или од
дуШа -еднина
дуШи множина
Која е разликата меѓу дух и душа?
Пак имаме три елементи во објаснувањето на животот
дух+душа+тело
како паралела на Ма+Ма+Ма ~Бог + ДуХ
Од македноскиот збор Душа -Dusha -еднина , кон Тхеос ...
како ?
Dusa
Deusa
Deus
Theόs
концептот Ma+Ma+Ma
каде
Ma+Ma + дуMa
Мама + дуМа
Бог + ДуХ
Бог + слово
---------------
го заменуваат со изместување кон
...........ДуХ + дума
............Тхеос + слово
........... Тхеос + логос
И која би била поентата,ако не дека:
- Од аспектот историја
Во моментите за кои велат дека Кирил и Методија како „грци“ го ширеле словото врху неписмените “словени’’,тие немаат титула Бог но креативниот дел на тројството Ма+ Ма+ Ма
Маке+ дуМа
дуХ , го преземаат за свое титулирање и кон тој трет дел се однесуваат како кон еден единствен и го имаат за единство и за целина
па го воздигнуваат на божествен степен и му пристапуваат како кон Бог
Го имам македонското влијание за повеќе од очигледно.
-од аспектот лингвистика :
Додека Либерман пишува
Quote:
“ние веруваме дека’’ |
______________________
Забелешка:
1 - Anatoly Liberman.“ Word origins: -- and how we know them”,Oxford. New York. 2005, стр…. 13.
Net link:
https://books.google.mk/books?id=TINbsgUyGzQC&pg=PA13&lpg=PA13&dq=oday+we+believe+that+Theos+and+Deus+meant+%E2%80%9C+spirit%E2%80%9D+and+%E2%80%9Cshining+,glorious%E2%80%9D,&source=bl&ots=g_QgUQNMoh&sig=Zm74PBtO9c3aK-Mrx-1ORjtyf9E&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwjFiK-R7aLYAhUHMJoKHTIfCQQQ6AEIKDAA#v=onepage&q&f=false
ДуФ - дуХ
ReplyDeleteЗабележена промена х- в
Навраќања /
Идентитетски сведоштва :
БРЕШКО Македонски цар светија дуф !
" Имаше једин македонски цар. Тој живејал деведесе години, а деца немал. To’ се Бога помолил он: „Дај ми, Боже, једно дете, макар да је светија дуф!”
И он како се Бога помолил, Бого тако му дал. Тоа дете се викаше Брешко. Преди Kpaљe Марко је бил тој. Кога станал Брешко на петнајесе години, изговорил му на татка си: „Море, татко, много малку држиме није земја; ќe се бијеме, ќе земиме повеќе”. Татко му рече: „Нека ти, синко, ако имаш јуначка сила, а народ да не пропастиш.”
Тоа дете, Брешко македонски цар, зеде да се бије; прегази цела Земја. И, кога немаше веќе, влезе вов Темнина Земја. Одиле три години. Напокон наближија до Божја Градина. Брешко влезе тамо, вов Божја Градина, а војската ја запре. Тамо го најде Свети Петре; се најдоа Свети Јовани, побратими, и си отидоа заједно во Божја Градина. Свети Петре му рече: „Побратиме, ќe ти дадам нешто да занесиш во вашата земја од овија слатки плодови; го знајем јаз, во вашата земја све диви растенија се.” И му даде пресад да ашладиса дивите растенија. Брешко, како видел оти неје таја земја за народ, се вратил, и не дочекал да скрши уште од једно дрво, кој што било најслатко јадење, како го нема вов нашата земја.
Се вратиле од Божја Градина вов Темнина Земја, и цар Брешко му рече на војската: „Од оваја земја кој земи дето газите, пишман ќe биди; а кој ќe не земи, па пишман ќe биди!” Некој зел, некој не зел. Истегнаја од тамо, излегле на Светлина Земја. И видел народо, тије што зеле земја дето газиле, оти таја била златна земја. И сите пишмаи биле! Тој што зел, вика: „Оти троа зедо?” А тој што не зел, вика: „Оти ич не зедо?” И тије што не зеле сакале му на тије што зеле. Тије не давале. Се збиле самите: једен по једен, једен по једен, се избиле до једен! Тога оној цар Брешко видел оти пропастил цел народ.
Кога му загинало царството, Брешко се примнал кам Бога, оти имаше Божја сила! Тој Брешко македонски цар беше светија дуф веќе на овој свет, цела Земја прегази! И он си беше како Краље Марко, со Божја сила, божествени човек!
Маријовци у песми, причи и шали
Д-р ВОЈИСЛАВ С. РАДОВАНОВИЌ
Штампарија Василија Димитријевића Скопје (1932)
https://www.itarpejo.org/bresko-makedonski-car/..
Преземено од кај
ReplyDeletehttps://m.facebook.com/story.php?story_fbid=10218131564832893&id=1601360625