аматерски околу историјата, лингвистиката , религијата, симболизмот , музиката ..
Search This Blog
Sunday, March 29, 2020
Friday, March 27, 2020
Пре селени - Προσελενοι
Навраќања /
Историско-идентитетски сведоштва :
Историско-идентитетски сведоштва :
" Сотиров се прашува „Па каде се записите на Фригијците и Мизите, кои според Страбон (12.8.4) се враќаат назад во времето од пред Тројанската војна?“ – и додава - „Истото се однесува и за загубените делови од книги кои преживеале во изопачени вид. Отсечени страници и исцртани зборови и редови главно таму каде авторот очигледно кажал или се канел да каже нешто важно што се однесува на Константин и неговиот народ, или се однесува до Тракија воопшто... За да бидат работите уште полоши, ревносни, но пристрасни преведувачи често го изопачуваат значењето на оригиналните извори.“
Во контекст на извртувањето на историските извори, Сотиров дава уште еден пример:
„Ние сме изложени на фантастичен толкувања дадени во разни случаи од некои познати научници. Еден пример: Плутарх (Moralia, 282a) "објаснува" зошто римската аристократија имала по чевлите орнаменти, оформени како Месечеви српови. Можеби, подметнува тој, тоа е затоа што тие биле Аркадијци (од Аркадија), Προσελενοι кои дошле во Италија со Евандер (Evander). А како го толкува овој збор (Προσελενοι) преведувачот за изданието на "Loeb"? "Пред-Месечевите луѓе", вели тој, небаре Аркадија и Евандер можеле да имаат нешто заедничко со времето пред месечината. Προσελενοι, сосема очигледно, не е ништо друго, освен славјанскиот збор преселување, значи "имигранти", "доселеници", "придојдени" (лит. "преместени"). Што се однесува до малите (лунообразни) орнаменти со форма на полумесечина во чевлите на богатите Римјани, човек навистина треба да си нема друга работа и да е со силна имагинација за да види дека тука има врска со месечевата ера.“
Авторот заклучува дека „чудни работи се случуваат не само со книгите. Во музејот на Капитол во Рим човек може да ја види главата, рацете и нозете на она што некогаш била колосална мермерна статуа на Константин. Кој ја раздробил? Кога и зошто? Што се случило со телото? Имало ли натпис на него? Pontifices maximi нема да проговорат“.
На крај може да се каже дека сето погоре изнесено од Сотиров се однесува како за Тракијците, така и за Македонците и другите сродни балкански племиња. Долго време некој се обидувал да ја скрие вистината за нив, но, светот се менува и таа се повеќе се појавува на површината. "
( Во својот осврт за јазикот на Константин Велики („Elementa Nova Pro Historia Macedono-Bulgarica", G. Sotiroff, Regina, Lynn Publishing Co., Saskatchewan, Canada, 1986), Георги Сотиров кој еигрирал и истражувал во Канада)
преземено од
Goran Olja Pavlovski
https://www.facebook.com/olja.pavlovska.1/posts/10219626619368322
преземено од
Goran Olja Pavlovski
https://www.facebook.com/olja.pavlovska.1/posts/10219626619368322
Thursday, March 26, 2020
VERBUM PANIS FAKTUM EST !
VERBUM PANIS FAKTUM EST !
"Зборот постана тело "
Тоа кај нас во нашиот мајчин е вака:
Слово
Човек
СЛВК
ЧЛВК
Кај латините би можело да биде :
ПАН
Пун
Полн
исПолНет
исполување
со значењето
"Се исполни ( кажаното)за Зборот
Или
Зборот се исполнува
Зборот се остварува ...
мислејќи на отелотворувањето
Пан
Леб
Тело
Вино
Крв
"Зборот постана тело "
Тоа кај нас во нашиот мајчин е вака:
Слово
Човек
СЛВК
ЧЛВК
Кај латините би можело да биде :
ПАН
Пун
Полн
исПолНет
исполување
со значењето
"Се исполни ( кажаното)за Зборот
Или
Зборот се исполнува
Зборот се остварува ...
мислејќи на отелотворувањето
Пан
Леб
Тело
Вино
Крв
Sunday, March 22, 2020
Што е Армагедон?
Што е Армагедон?
Што вели Библијата:
Армагедон е конечната војна меѓу човечките влади и Бог. Овие влади и сите што се на нивна страна уште сега му се противат на Бог не признавајќи го за свој владетел (Псалм 2:2). Војната Армагедон ќе им стави крај на сите човечки влади (Даниел 2:44).
Зборот „Армагедон“ се појавува само еднаш во Библијата, во Откровение 16:16. Во книгата Откровение пророчки се вели дека на „местото кое на хебрејски се вика Ар-Магедон“ ќе се соберат „царевите од целиот свет... за војната која ќе се случи во големиот ден на Семоќниот Бог“ (Откровение 16:14).
Кој ќе учествува во оваа војна? Исус Христос ќе предводи една небесна војска со која ќе извојува победа над Божјите непријатели (Откровение 19:11-16, 19-21). Меѓу непријателите се оние што се противат на Божјата власт и кои гледаат со презир на Бог (Езекиел 39:7).
Дали војната Армагедон ќе се води на Блискиот Исток? Не. Војната Армагедон нема да се води на едно место, туку ќе ја зафати целата Земја (Еремија 25:32-34; Езекиел 39:17-20).
Изворниот хебрејски израз Хар Мегидон буквално значи „планината Мегидо“. Мегидо порано бил град во древниот Израел. Историјата потврдува дека во негова близина се воделе значајни битки, а некои од нив се спомнати во Библијата (Судиите 5:19, 20; 2. Царевите 9:27; 23:29). Меѓутоа, не е можно Армагедон да се однесува на дословно место во близина на древниот Мегидо. Таму нема голема планина, а дури ни целата језраелска долина која се наоѓа во негова близина не би можела да ги собере сите што ќе војуваат против Бог. Армагедон се однесува на ситуацијата што ќе владее во светот кога политичките сили за последен пат ќе му се спротивстават на Божјето владеење.
Што ќе се случува во Армагедон? Не знаеме како Бог ќе ја употреби својата моќ, но тој има на располагање „арсенал“ што го користел и порано — град, земјотреси, поројни дождови, оган и сулфур, молњи и болести (Јов 38:22, 23; Езекиел 38:19, 22; Авакум 3:10, 11; Захарија 14:12). Во збрката што ќе настане, дел од Божјите непријатели ќе се убиваат меѓу себе, но на крај сите ќе знаат дека, всушност, Бог се бори против нив (Езекиел 38:21, 23; Захарија 14:13).
Дали Армагедон е крај на светот? Нашата планета нема да биде уништена во Армагедон зашто таа е создадена за на неа луѓето да живеат вечно (Псалм 37:29; 96:10; Проповедник 1:4). Армагедон нема да значи уништување, туку спас за човечкиот род, бидејќи едно „големо мноштво“ Божји слуги ќе преживеат (Откровение 7:9, 14; Псалм 37:34).
Зборот „свет“ во Библијата се однесува на Земјата, но понекогаш се однесува и на човечкото општество што му се противи на Бог (1. Јованово 2:15-17). Во таа смисла, може да се каже дека Армагедон е „свршетокот на светот“ (Матеј 24:3, Превод на МПЦ).
Кога ќе започне Армагедон? Во врска со „големата неволја“ што ќе води до Армагедон, Исус рекол: „За тој ден и час никој не знае, ни ангелите на небото ни Синот, туку само Таткото“ (Матеј 24:21, 36). Сепак, Библијата покажува дека Армагедон ќе се случи за време на невидливата присутност на Исус, која почнала во 1914 год. (Матеј 24:37-39).
https://www.jw.org/mk/bibliski-uchenja/prashanja/armagedon/
Saturday, March 21, 2020
Јас мислам дека или околу моралноста кај нас
"Јас мислам дека..."
Ова е основниот постулат врз кој е изграден моралот и етиката во општеството.
Ова е основниот постулат врз кој е изграден моралот и етиката во општеството.
Барем да се размислуваше. Но
- Ти не мислиш .Барем да беше така.
Ти слушаш.
Ние не мислиме, ние слушаме
Се што ќе ни се каже.Безусловно слушаме и извршуваме како друг ќе каже.
Се на сопствена штета
Кон ова додаваме и краткиот поглед на моралноста и тоа како рефлексија на поставеноста низ деценииве,
Таа согледано низ призма на претпоставената причина ,и отсуствува при изграденоста на поединечната и со тоа ја нема ниту како народоносна совест што ќе е втемелувана во изѕидувањето и на општествено национална свест .
Ведностите ,ако се тоа ,во македонското општество се :
- Гледај си само за себе и потргни се од другите.
- Учи да не работеш
- Македонија ниту била ниту ќе биде држава...
- да не беше Тито и КПЈ
Солидната е ова основа во разградувањето на она малце досега постоечкото и создавање на ново и туѓо вреднување кое резултира со трчање кон туѓи вредности идеали и идеологии ,базирани на туѓи стратегии кои кога се насочени контра нашето ,од нас создаваат совршени измеќари, поданици и слуги.
Затоа и не е чудо послушноста да води кон беспоговорното следбеништво ,кое сликовито би го опеале и вака :
- Прв најпрвиот јава на чело на колоната
И екот се шири од неговото грло
- Следете ме !!!
Оти куремо п'н , најгулема е среќа !
Или ти и неговото
А на слуги слуга да бидеш..
Има ли поголема радост ?
- Ти не мислиш .Барем да беше така.
Ти слушаш.
Ние не мислиме, ние слушаме
Се што ќе ни се каже.Безусловно слушаме и извршуваме како друг ќе каже.
Се на сопствена штета
Кон ова додаваме и краткиот поглед на моралноста и тоа како рефлексија на поставеноста низ деценииве,
Таа согледано низ призма на претпоставената причина ,и отсуствува при изграденоста на поединечната и со тоа ја нема ниту како народоносна совест што ќе е втемелувана во изѕидувањето и на општествено национална свест .
Ведностите ,ако се тоа ,во македонското општество се :
- Гледај си само за себе и потргни се од другите.
- Учи да не работеш
- Македонија ниту била ниту ќе биде држава...
- да не беше Тито и КПЈ
Солидната е ова основа во разградувањето на она малце досега постоечкото и создавање на ново и туѓо вреднување кое резултира со трчање кон туѓи вредности идеали и идеологии ,базирани на туѓи стратегии кои кога се насочени контра нашето ,од нас создаваат совршени измеќари, поданици и слуги.
Затоа и не е чудо послушноста да води кон беспоговорното следбеништво ,кое сликовито би го опеале и вака :
- Прв најпрвиот јава на чело на колоната
И екот се шири од неговото грло
- Следете ме !!!
Оти куремо п'н , најгулема е среќа !
Или ти и неговото
А на слуги слуга да бидеш..
Има ли поголема радост ?
Sunday, March 15, 2020
Father
father (n.)
Old English fæder "he who begets a child, nearest male ancestor;" also "any lineal male ancestor; the Supreme Being," and by late Old English, "one who exercises parental care over another," from Proto-Germanic *fader (source also of Old Saxon fadar, Old Frisian feder, Dutch vader, Old Norse faðir, Old High German fatar, German vater; in Gothic usually expressed by atta), from PIE *pəter- "father" (source also of Sanskrit pitar-, Greek pater, Latin pater, Old Persian pita, Old Irish athir "father"), presumably from baby-speak sound "pa." ..1
За лингвистите ,особено оние од Запад ,што се занимавале со можното потелко и значење на зборов , описот за значењето што даваат е "he who begets a child’’ или во превод на македонски “ тој што започнува -зачнува дете ,најблизок машки наследник’’или по нашки речено татковство .
Понатаму објаснувањето е дека се однесува на “ Врховно битие ’’.
Објаснувањето им е дека е произлезено од староанглискиот каде што се сретнувал опис на некој што презема родителска грижа над друг .
Велат дека потекнува од пред-германскиот *fader ,старо саксонскиот *fader старо фрисијскиот (извесно германско племе што живеело на некои острви во северното море ), холандското vader ,старо норвешкиот faðir,потоа оној старо германски литературен запишан како fatar, германскот vater; готското atta.Сиве зборови се според претпоставка со потекло во можниот корен на *pəter- "father"
Ова претпоставка се заснова на согледувањето на сличностите меѓу сансккритскиот
pitar-, грчкото pater, латинското pater, стариперскискиот pita, староирскиот athir .Сиве овие се со значењето на "father " татко.Ова можно потекло освен наведенава споредба лингвистите ја поврзуваат со веројатноста дека започнува од звук што зборува бебето „па“. ..1
За лингвистите ,особено оние од Запад ,што се занимавале со можното потелко и значење на зборов , описот за значењето што даваат е "he who begets a child’’ или во превод на македонски “ тој што започнува -зачнува дете ,најблизок машки наследник’’или по нашки речено татковство .
Понатаму објаснувањето е дека се однесува на “ Врховно битие ’’.
Објаснувањето им е дека е произлезено од староанглискиот каде што се сретнувал опис на некој што презема родителска грижа над друг .
Велат дека потекнува од пред-германскиот *fader ,старо саксонскиот *fader старо фрисијскиот (извесно германско племе што живеело на некои острви во северното море ), холандското vader ,старо норвешкиот faðir,потоа оној старо германски литературен запишан како fatar, германскот vater; готското atta.Сиве зборови се според претпоставка со потекло во можниот корен на *pəter- "father"
Ова претпоставка се заснова на согледувањето на сличностите меѓу сансккритскиот
pitar-, грчкото pater, латинското pater, стариперскискиот pita, староирскиот athir .Сиве овие се со значењето на "father " татко.Ова можно потекло освен наведенава споредба лингвистите ја поврзуваат со веројатноста дека започнува од звук што зборува бебето „па“. ..1
Wednesday, March 11, 2020
Дали знаевте дека
Дали знавте дека :
- Македонскиот јазик бил стандардизиран 6 месеци и 25 дена (шест месеци и 25 дена ) пред кодификацијата на бугарскиот јазик ?
Бугарскиот јазик претрпел не еден, туку шест обиди за кодификација. Прв обид - неуспешен. Во 1896 година група филолози од Вишото училиште во Софија: Л. Милетич, А. Т. Балан, Б. Цонев, И. Шишманов и други излегле со предлог правопис и го публикувале во списанието „Български преглед” (1896). Жртви: буквата й, заменета со буквата i, буквите я и ю заменети со iа, iу, буквите ΙѪ и Ѫ заменети со ъ и други букви. Буквата Ѣ некаде преживеала, некаде се претворила во е. Буквите ъ и ь се исфрлени од краевите на зборовите. Втор обид - успешен, ама со краток век. Во 1898 година Ив. Вазов како министер за просвета, без да назначува нова комисија, отпечатил: „Упътване за общо правописание”. Воскреснати: й, я, ю, ΙѪ, Ѫ и рехабилитирана Ѣ. Буквите ъ и ь се вратени на краевите на зборовите. Трет обид - успешен. Во 1899 година Тодор Иванчов, министер за народна просвета, издал наредба за воведување на правопис кој е познат како Иванчевски (според министерот) или како Дриновски (според Марин Дринов), а некојпат се нарекува и Дриновско-Иванчевски. Сите букви се рехабилитирани и буквите ъ и ь се вратени на краевите на зборовите. Четврт обид - неуспешен. Во 1921 година министерот за просвета Стојан Омарчевски се обидел да го упрости правописот преку отстранување на некои, за широките народни маси, тешки за усвојување букви. Жртви: буквата Ѣ заменета со я и е, буквите ъ и ь се исфрлени од краевите на зборовите, и уште три други жртви... една од нив и министерот Омарчевски: „арестуван“ после деветојунскиот преврат. Но за среќа го преживеал затворот. Петти обид - успешен но со рок на траење. Година 1923, воскреснати: буквата Ѣ - насекаде, буквата ѫ не баш насекаде, буквите ъ и ь се вратени на краевите на зборовите... Шести и последен обид - успешен. Датум: 27 фебруари 1945 година, цели шест месеци и 25 дена ПОКАСНО од кодификацијата на македонскиот јазик. Место на објавување: „Държавен вестник“ - Софија. Жртви: буквата Ѣ, заменета со е и я, буквата Ѫ заменета со ъ, буквите ъ и ь се исфрлени од краевите на зборовите, но поучени од историјата, не губат надеж. преземено од
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=954653981582743&id=207390109642471
Бугарскиот јазик претрпел не еден, туку шест обиди за кодификација. Прв обид - неуспешен. Во 1896 година група филолози од Вишото училиште во Софија: Л. Милетич, А. Т. Балан, Б. Цонев, И. Шишманов и други излегле со предлог правопис и го публикувале во списанието „Български преглед” (1896). Жртви: буквата й, заменета со буквата i, буквите я и ю заменети со iа, iу, буквите ΙѪ и Ѫ заменети со ъ и други букви. Буквата Ѣ некаде преживеала, некаде се претворила во е. Буквите ъ и ь се исфрлени од краевите на зборовите. Втор обид - успешен, ама со краток век. Во 1898 година Ив. Вазов како министер за просвета, без да назначува нова комисија, отпечатил: „Упътване за общо правописание”. Воскреснати: й, я, ю, ΙѪ, Ѫ и рехабилитирана Ѣ. Буквите ъ и ь се вратени на краевите на зборовите. Трет обид - успешен. Во 1899 година Тодор Иванчов, министер за народна просвета, издал наредба за воведување на правопис кој е познат како Иванчевски (според министерот) или како Дриновски (според Марин Дринов), а некојпат се нарекува и Дриновско-Иванчевски. Сите букви се рехабилитирани и буквите ъ и ь се вратени на краевите на зборовите. Четврт обид - неуспешен. Во 1921 година министерот за просвета Стојан Омарчевски се обидел да го упрости правописот преку отстранување на некои, за широките народни маси, тешки за усвојување букви. Жртви: буквата Ѣ заменета со я и е, буквите ъ и ь се исфрлени од краевите на зборовите, и уште три други жртви... една од нив и министерот Омарчевски: „арестуван“ после деветојунскиот преврат. Но за среќа го преживеал затворот. Петти обид - успешен но со рок на траење. Година 1923, воскреснати: буквата Ѣ - насекаде, буквата ѫ не баш насекаде, буквите ъ и ь се вратени на краевите на зборовите... Шести и последен обид - успешен. Датум: 27 фебруари 1945 година, цели шест месеци и 25 дена ПОКАСНО од кодификацијата на македонскиот јазик. Место на објавување: „Държавен вестник“ - Софија. Жртви: буквата Ѣ, заменета со е и я, буквата Ѫ заменета со ъ, буквите ъ и ь се исфрлени од краевите на зборовите, но поучени од историјата, не губат надеж. преземено од
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=954653981582743&id=207390109642471
Thursday, March 5, 2020
Wednesday, March 4, 2020
Олимписки мит за создавање на Светот
Олимписки мит за
создавање на Светот
Во почетокот на сите нешта , Мајката Земја се издигнала од Хаосот и во сон го родила својот син Уран.Гледајќи ја со љубов од планините , тој испратил плоден дождец по нејзините тајни пукнатини и таа родила трева, цвеќиња и дрвја заедно со диви ѕверови и птици.Од тој дожд потекле реки и сите шуплини се исполниле со вода .Така настанале езерата и морињата .
б) Нејзините провородени деца со получовечка биле џиновите со сто раце :Бријареј, Гиг и Кот.Потоа се појавиле три диви еднооки киклопи ,градители на џиновски ѕидови и мајсоти ковачи ,прво во Тракија , а подоцна на Крит и Лакија.
Нивните синови Одисеј ги сретнал на Сицилија.Киклопите се викале Бронт,Стерон и Аргеј, а нивните духови претстојувале во пештерите на вулканот Етна се додека Аполон не ги убил за да ја освети смртта на Асклепсиј.
в) Сепак, Либијците сметаат дека Гарамант се родил пред да бидата родени стораките џинови и кога тој се издигнал од полето , како жртва , на Мајката Земја и понудил слатки желади.
1. Овој патријахален мит за Уран бил општо прифатен во време на олимпискиот религиозен систем.Уран, чие име почнало да значи ,небо’ , се чини го добил своето место на Прв Татко, откако бил изедначен со пасторалниот Бог Варуна , еден од аријашкото машко тројство, но неговото грчко име претставува форма на машки род од Ур-ана (, кралица на планините ’, ;кралица на летото’, , кралица на ветровите’, или кралица на дивите волови ’ ) – која била оргијастичка божица на летото.Женидбата на Уран со Мајката Земја ја означува ранохеленската инвазија на Северна Грција , а тоа им дало повод на обожавателите на Варуна да го сметаат за Татко на староседелските племиња , иако го признале за син на Мајката Земја. Според исправката на митот забележана кај Аполодор, Земјата и Небото се поделиле во смртна кавга , а потоа повторно се соединиле во љубов.
Ова се споменува и кај Еврипид (Мудрата Меланипа ) и кај Аполониј од Род (Родос ),(Агронаутика ). Смртната борба мора да се однесувала на принципите на матријархатот и патријархатот со продорот на Хелените .Гиг (,роден од Земја’ ) има уште една форма- Гигас (Гигант з.м ) или ,џин’ ,а џиновите во митографијата се поврзуваат со планините во Северна Грција.
Исто така , Ајгарон (Илијада , детска радост, Скопје 1995 ) бил нарекуван Бријареј (,снажен’) и така неговиот народ може да биде либиско-тракиски ...
- продолжува
_____
Извор:
Роберт Грејвс ,“Грчки Митови’’, Скопје , 2002 ,стр....29,30
https://www.youtube.com/watch?v=epMrjRL_sQI&feature=youtu.be&t=551&fbclid=IwAR0_MaS3bCvi7S0fD3ijZgjZWisqiz1q2SZNwbJl2ClD7Z5hTJlTWEREpSQ
Во почетокот на сите нешта , Мајката Земја се издигнала од Хаосот и во сон го родила својот син Уран.Гледајќи ја со љубов од планините , тој испратил плоден дождец по нејзините тајни пукнатини и таа родила трева, цвеќиња и дрвја заедно со диви ѕверови и птици.Од тој дожд потекле реки и сите шуплини се исполниле со вода .Така настанале езерата и морињата .
б) Нејзините провородени деца со получовечка биле џиновите со сто раце :Бријареј, Гиг и Кот.Потоа се појавиле три диви еднооки киклопи ,градители на џиновски ѕидови и мајсоти ковачи ,прво во Тракија , а подоцна на Крит и Лакија.
Нивните синови Одисеј ги сретнал на Сицилија.Киклопите се викале Бронт,Стерон и Аргеј, а нивните духови претстојувале во пештерите на вулканот Етна се додека Аполон не ги убил за да ја освети смртта на Асклепсиј.
в) Сепак, Либијците сметаат дека Гарамант се родил пред да бидата родени стораките џинови и кога тој се издигнал од полето , како жртва , на Мајката Земја и понудил слатки желади.
1. Овој патријахален мит за Уран бил општо прифатен во време на олимпискиот религиозен систем.Уран, чие име почнало да значи ,небо’ , се чини го добил своето место на Прв Татко, откако бил изедначен со пасторалниот Бог Варуна , еден од аријашкото машко тројство, но неговото грчко име претставува форма на машки род од Ур-ана (, кралица на планините ’, ;кралица на летото’, , кралица на ветровите’, или кралица на дивите волови ’ ) – која била оргијастичка божица на летото.Женидбата на Уран со Мајката Земја ја означува ранохеленската инвазија на Северна Грција , а тоа им дало повод на обожавателите на Варуна да го сметаат за Татко на староседелските племиња , иако го признале за син на Мајката Земја. Според исправката на митот забележана кај Аполодор, Земјата и Небото се поделиле во смртна кавга , а потоа повторно се соединиле во љубов.
Ова се споменува и кај Еврипид (Мудрата Меланипа ) и кај Аполониј од Род (Родос ),(Агронаутика ). Смртната борба мора да се однесувала на принципите на матријархатот и патријархатот со продорот на Хелените .Гиг (,роден од Земја’ ) има уште една форма- Гигас (Гигант з.м ) или ,џин’ ,а џиновите во митографијата се поврзуваат со планините во Северна Грција.
Исто така , Ајгарон (Илијада , детска радост, Скопје 1995 ) бил нарекуван Бријареј (,снажен’) и така неговиот народ може да биде либиско-тракиски ...
- продолжува
_____
Извор:
Роберт Грејвс ,“Грчки Митови’’, Скопје , 2002 ,стр....29,30
https://www.youtube.com/watch?v=epMrjRL_sQI&feature=youtu.be&t=551&fbclid=IwAR0_MaS3bCvi7S0fD3ijZgjZWisqiz1q2SZNwbJl2ClD7Z5hTJlTWEREpSQ
Вознесение на Александар Македонски на небо!
| ||||
Вознесение на Александар Македонски на небо! |
Во центарот на стариот руски град Владимир постои една неверојатна прекрасна православна црква - стара, со прекрасни и оригинални барелјефи. Тоа е катедралата Дмитриевски која веднаш го привлекува окото со својата необичност. Ова катедрала (од крајот на 12 век) беше централната зграда на не преживеаниот до денес ансамбл на палатата на принцот Всеволод. Големата катедрала на принцот Всеволод (крстен Дмитриј) била посветена на наговиот небесен покровител Светиот великомаченик Дмитриј Солунски. Со реставрација на фасадата храмот делумно го врати својот оригинален изглед.
И така, на јужната фасада на храмот Дмитриевски стана видлива крупна композиција на "Вознесение на Александар Македонски на небото". На оваа композиција се преставени два грифона кои го носат на своите крилја царот, кој седи во плетена кутија. Во рацете на Александар, тој држи мали лавчиња.
Полет Александра Македонского на небо. Рельеф на южном фасаде Дмитриевского собора во Владимире
Денес оваа приказна за нас изгледа невообичаено за христијанска црква, но во средниот век таа била многу популарна. Така ма пример уште Цар Самоил кој со брат му Арон во 973 година отишол на дворот на германскиот цар за да му го честита Велигден и да побара политичка поддршка, како подарок му однел една свилена завеса, на која е претставен орелскиот лет на Александар Македонски. На завесата која се чува во музејот во Вирцбург е претставен Александар Македонски кому два орли (христијански симбол) на главата му ставаат златна круна со три крста!
За Александар Македонски постојат разни легенди за неговиот живот и смртта. Има записи кои тврдат дека кога Александар починал, се појавиле два огромни орли кои го кренале на небото. Во денешните написи за Александар Македонски ова ретко се споменува, но во средниот век неговиот лет или уште како го викаат неговото вознесение кон небото било претставено во многу книги и уметнички дела.
Советскиот научник Ринин Николај Алексеевич (Рынин Николай Алексеевич, 1877 - 1942), кој е автор на бројни дела за реактивна технологија, меѓупланетарна комуникација и освојување на стратосферата, со што ја популаризира аеронаутиката, авијацијата и астронаутиката на почетокот на 20 век, во својата книга „Меѓупланетарни пораки“ (Лениград 1928), кој прв енциклопедиски труд по историја и теорија за рективните движења и космонаутика, за летовите на Александа Македонски ќе го забележи следното:
„Во Ерусалимскиот Талмуд забележано е за Александар Велики дека летал на орли или грифони на тронот на небото. Легендата за летот на Александар Велики се одрази во многу уметнички дела, каде е опишана оваа епизода. Еве како неговото искуство е опишано во еден есеј кој се појавил во третиот век п.н.е.: "Александар забранил на четири моќни птици на тронот три, дена да не им се дава храна. Тој самиот седел на престолот и подигнал две копја, на кои биле врзани парчиња месо. Птиците, стремејќи се кон храната, го кренале престолот со Александар. На голема височина, Александар се сретнал со птица со човечко лице и му наредил да се врати на земјата. Кога Александар погледнал надолу, тој, длабоко под него, видел огромна, завиткана змија и во центарот на прстенот мала платформа.
Птицата му објаснила дека змијата е морето, а платформата е земјиште опкружено со морето. По наредба на птицата, Александар ги спуштил копјата, а птиците полетале и безбедно го спуштиле на земја, но толку далеку од местото на полетувањето што само со голема тешкотија успеал да ја достигне својата војска ".
Во енциклопедијата на советскиот научник Ринин, преставени се неколку уметнички дела од различни периоди на кои е преставен летот (вознесението) на Александар Велики кон небото. На сл. 21 прикажана е минијатура од ракописот од Минхен од XIV век (Enikels „Weltchronik "). На сл. 22 е прикажана уште една слична минијатура од 1320 година. На сл. 23 го прикажува релјефот на римската порта на црквата во Рамачене на Рајна, на сл. 24 релјеф во базиликата Св. Марко во Венеција, на Сл. 25 покажува вез на полусвилен материјал направен во Регенсбург (јужна Германија) во 13 век (од музејот во Крефелд).
Рис. 21. Полет Александра Македонского на птицах к небу Рис. 22. Полет Александра Македонского на птицах к небу. (Миниатюра 1320 г.). Рис. 23. Полет Александра Македонского. (Рельеф на римских воротах церкви в Ремачене на Рейне). Рис. 24. Полет Александра Македонского. (Рельеф в базилике С.Марко в Венеции) Рис. 25. Полет Александра Македонского. (Вышивка в музее в Крефельде).
Покрај преставените дела од страна на советскиот научник и публицист Ринин Николај Алексеевич, постојат и други уметнички дела објавени во други трудови на кој е преставен летот на Александар Македонски. Во нив ја сретнува сребрената чаша од XIII век, на која е прикажана слика на вознесението на Александар Македонски. Може да се види дека повторно вознесението го прават суштества со глави на птици. Потоа приказната за воздигнување на небото на Александар Велики ја гледаме и на дијадемата од Киев наводно од XII век (слика 5). Тука гледаме истото како и порано: вознесението го прават суштества со глави на птици, односно грифони, и т.н.
Рис_4. Вознесение Александра Великого. Фрагмент серебряной чаши, якобы XIII век, ГЭ Рис5_Диадема «Вознесение Александра Македонского», г. Киев, якобы XII век, центральное звено
(извор: 08.09.2017, 00:36 ч. http://epizodsspace.airbase.ru/bibl/rynin/rynin1/01.html;
https://sites.google.com/site/raabtaru/home/katalog-statej/semargl-prodolzenie-1)
|
Александар III Македонски прикажан како фараон
Александар III Македонски прикажан како фараон, околу 300 година пред Христа, розов гранит, висина 162,5 см, се наоѓа во Städelscher Museums-Verein. Есента 332 година пред Христа, Александар Македонски на само 24 години во Мемфис е прогласен за фараон и син на Амон. Потоа тој го посетува светилиштето на Амон кое се наоѓало во западните пустини на границата со Либија за да му пренесе жртви. Од тогаш па се до смртта на Клеопатра во 30 година пред Христа со Египет 300 години управуваат Македонците.
The Surprising Links Between Alexander the Great and Christianity
3 MAY, 2016 - 03:53 NATALIA KLIMCZAK
3 MAY, 2016 - 03:53 NATALIA KLIMCZAK
The Surprising Links Between Alexander the Great and Christianity
Alexander the Great died three centuries before Christianity officially appeared, but his cult was so strong that some symbols connected with the ancient Macedonian king were adopted by the new religion. Moreover, one of the most famous churches in Italy contains an adventurous history connected with him.
When Christianity started to gain more popularity, bishops expanded their influence very quickly. They tried to destroy ancient cults, but many people kept their faith in the old Gods. Moreover, some of them supposed that the new faith was not really new, but just a different presentation of the old beliefs.
Alexander the Great died at age 33. His death was a surprise and had a big impact on the geopolitical world of the 3rd century BC. When he died, his cult flourished. He was buried in a monumental tomb in Alexandria called ''Soma'' (Greek ''Body''). For centuries, many pilgrims visited the last palace of Alexander, worshiping him and asking for support in their daily problems or to accomplish goals. Alexander was believed to make dreams come true and to bring happiness and wealth. He wasn't just a dead king, he was regarded as a real deity, and one of the most important Gods in the Middle East, Europe, and parts of Asia.
A Pagan God in Christianity
Alexander the Great died three centuries before Christianity officially appeared, but his cult was so strong that some symbols connected with the ancient Macedonian king were adopted by the new religion. Moreover, one of the most famous churches in Italy contains an adventurous history connected with him.
When Christianity started to gain more popularity, bishops expanded their influence very quickly. They tried to destroy ancient cults, but many people kept their faith in the old Gods. Moreover, some of them supposed that the new faith was not really new, but just a different presentation of the old beliefs.
Alexander the Great died at age 33. His death was a surprise and had a big impact on the geopolitical world of the 3rd century BC. When he died, his cult flourished. He was buried in a monumental tomb in Alexandria called ''Soma'' (Greek ''Body''). For centuries, many pilgrims visited the last palace of Alexander, worshiping him and asking for support in their daily problems or to accomplish goals. Alexander was believed to make dreams come true and to bring happiness and wealth. He wasn't just a dead king, he was regarded as a real deity, and one of the most important Gods in the Middle East, Europe, and parts of Asia.
The history of Alexander the Great highly influenced the stories which created the base for the Christian doctrine. Alexander the Great brought the Hellenistic civilization to the East more than anyone had done before him. Although many parts of Anatolia and its proximities were already influenced by the Greek language, creating the Empire of Alexander made it more popular than ever before. According to a specialist of ancient languages, it became the main reason why this language was so popular three centuries later - in the times of Jesus.
The Nike of Samothrace is considered one of the greatest masterpieces of Hellenistic art. ( Public Domain )
Alexander loved peacocks. He apparently saw these beautiful birds in Asia and decided to bring them to his homeland. Their feathers became the symbol of Alexander's power, but centuries later it was adopted as the symbol of the highest bishop of the Catholic Church. Moreover, it is believed that the earliest pictures of a young Jesus portrayed the prophet of Christianity with light brown hair because it was the color of the young Alexander's hair as well.
- 3: The Perfect Number - Trinity Symbolism in World Religious Traditions
- The Canopus Way of Ancient Alexandria and the Birthday of Alexander the Great
Prophets and the King
In Judaism, it is believed that several prophets had visions of Alexander the Great many centuries before he was born. The prophet Isaiah, who lived 5 centuries before Alexander, wrote in Chapter 19, paragraph 20 about his vision:
"When (the people of Egypt) exclaim to the Lord, then the Lord will send them a man to save them. He will rule them and will save them from dangers".
Scholars suggest that the man described in this prophecy was Alexander. During Persian domination, Alexander was considered as an incarnation of the expected Messiah. The same prophet suggests that the period of his ruling would be prosperous for Egyptians and Assyrians.
Name of Alexander the Great in Egyptian hieroglyphs (written from right to left), c. 330 BC, Egypt. Louvre Museum. (CC BY-SA 3.0 )
Two centuries later, Prophet Daniel foresaw that there would be a king who would occupy the throne of Solomon. The Assyrian King Nebuchadnezzar had a nightmare, so Daniel asked God about the meaning of the dream. The answer suggested that he saw the kings who would change the history of this land - including Alexander the Great. Prophet Daniel also foretold that the Hellene King would conquer the Persian Kingdom and be succeeded by four kings of his blood.
Daniel interprets Nebuchadnezzar's Dream. ( Public Domain )
Also Prophet Joel in the 5th century BC saw Alexander in his visions: "Children of Juda and Jerusalem you have been attracted to the Hellenes".
It seems that Alexander was strongly expected by the nation that created the foundation for Christianity.
Hebrew and Early Christian Imprints of Alexander
In circa 70 AD, the historian Josephus Flavius wrote that after the conquering of Tyre and the siege of Gaza, Alexander visited Jerusalem. At the entrance of the city, he met the Hebrew Archpriest, Simon the Just, and many other priests and people.
Alexander always respected the rules characteristic for the places he visited, so he descended his horse and went to greet the Jewish Archpriest. Alexander’s general Parmenion suggested that the soldiers were displeased that he greeted the Jewish Priest first. Alexander answered that he didn't greet the priest, but the God he represented. As Josephus wrote:
''And when he had said this to Parmenion, and had given the high-priest his right hand, the priests ran along by him, and he came into the city. And when he went up into the temple, he offered sacrifice to God, according to the high-priest's direction, and magnificently treated both the high-priest and the priests. And when the Book of Daniel was showed him where in Daniel declared that one of the Greeks should destroy the empire of the Persians, he supposed that himself was the person intended.''
Alexander's name was added into the genealogy of the Jewish community, giving him a divine quality. Moreover, the Greek word ‘Synagogue’ dates back to the times when Alexander gave freedom for various Jewish gatherings. The annual Hebrew Convention that used to take place in Jerusalem was also called "Synitrins", from the Greek word Συνέδριο.
Statue of Alexander in Istanbul Archaeology Museum. ( Public Domain )
In the times of early Christianity, St Vasilios the Great suggested that Alexander was a role model for Christian self-discipline. The main language of Christian texts was Greek. According to the Apostle Paul, Christians accepted Greek intellect and teachings, which became fundamental to the new religion.
The Venetian Tomb of Alexander
In Alexandria in the 1st century AD, St Mark, a man who was one of the paramount creators of Christianity, died. He was buried in the eastern part of the city, close to the ruined Soma. In 828 AD, during the domination of Islam, two merchants, Bruno of Malamocco and Rustico of Torcello, stole the body believed to be St Mark and took it to Venice.
- The despairing cry of the tomb of Alexander the Great from the desert at Siwa Oasis
- Tomb of Alexander the Great already found, archaeologist claims, but findings have been blocked by ‘diplomatic intervention’
Christians there built a magnificent church, currently known as the Basilica of St Mark. However, it is unknown if they actually took the remains of St Mark, an unknown person, or Alexander the Great. There are two main arguments which suggest that Bruno and Rustico could have taken the bones of Alexander to Venice. First of all, the Christian pilgrim, Bernard the Wise, described in 870 AD that the church with the remains of St Mark was located out of the eastern walls of the city.
St Mark's Basilica. ( Public Domain )
The most suggestive part of the story is a strange sign carved on the tombstone of a man who is buried in the Basilica nowadays. It is a symbol which looks like a symbol of a star characteristic of the dynasty of Alexander the Great. Unfortunately, no researchers have had the opportunity to examine the remains covered under this tombstone. It would be very easy to find out if the remains belong to Alexander as opposed to St Mark - the Macedonian king was mummified and fully decorated with gold.
A King of Nations
Alexander the Great appears in Christianity, Islam, Buddhism, Judaism, and Hinduism. He lived a relatively short life, but his charisma was stronger than death. In early medieval times, Christian women in southern Europe believed that a coin depicting Alexander would bring them happiness on their wedding day and in their marriage. With the expansion of devotion to Jesus, Alexander lost some popularity, but his name has never been forgotten.
The detail of the Alexander Mosaic showing Alexander the Great. ( Public Domain )
Featured image: Summit Cross ( Public Domain ), and a statue of Alexander the Great in Khujand, Tajikistan. ( CC BY-NC 2.0 )
Subscribe to:
Posts (Atom)