Лингвистиката како влез

 

Лингвистиката има  некакви свои законитости и методологии.

Таа е вид на занаетчиството.

Затоа и ја свртуваат во редот помошни науки.

Со себе има една методологија наречена индиректна компарација.

Споредува зборови во мајчиниот јазик кои се присутни сега,биле присутни порано во минатото со цел пронаоѓањето на коренот на зборот.

Потоа за зборот кој е во фокусот на пребарување се прави споредба со јазиците околу мајчиниот за да потрагата ,во еден вид на спирала се поврзи со како што го 

дефинирале лингвистите  "најстариот забележан јазик" ,а тоа е тн Санскрит или со неговите денешни изводи пред се хинди ...

При тоа од испомош е наоѓањето на стари записи или документи што би ишле во прилог на истражувањето како да речеме опипливи аргументи или оставштина од минатото.

   

Тоа повеќе за нив според правила и нивните лингвистички играрии.

Измислиле пристап,го надоградиле и се придржуваат кон него.

Како тие така и јас,придржувајќи се според нивното им поместувам  заклучоците по страна намалувајќи им тежините на нивните факти.

Деаргументирајќи им ги нивните аргументи им помесувам знаењата на ниво на нелогичност и неточност и така создавајќи си чистина за сопствените тези според нивната игра на зборови настапувам со сопствена логика предизвикувајќи ги доколку можат да ја поместат и исфрлат на ист начин како што тоа јас го правам со нивното.

                 ***

И преку лингвистиката влегуваме во светот на старата вера .

Во старо време кај нас она што сега е именувано како паганизам навлегуваме во светот на Материзмот и матријархатот.

Материзмот како претеча на Патеризмот и матријархатот на патријархот што всушност е и првото доба во развојот на човештвото.